FLYGANDE DESSERT - sweet birdies

Sommaren er i ferd med å vinke farvel  - og planane mine om å strikke lette, finstripete bomullsgensarar til dei små strandløvene mine, er utsett til neste år, trur eg ... Men når dei lyse trådane ligg der og lokkar, med solfylte namn som vanilje, villrose og pistasj, er det umuleg å leggje dei i vinterhi! 


Og det er betre med tre fuglar på fatet enn tre garnnøste i skapet, ikkje sant...? 

Desse flygande vesena vart kanskje litt rare og skeive, i ein fargepalett som er uvanleg sart og søt til å vere meg. Framande fuglar, rett og slett. 

Men spesielt den milde og gylne fargen vanilje vil eg gjerne skal vere med i garnsamlinga mi neste sommar også.  

Eg har ikkje bestemt meg om desse "is-kulene" er trekkfuglar, eller om dei skal få bli verande her i huset. Kanskje har dei mest lyst til å flyge til nokon som ventar på å bli fødd, i ein annan by, i eit anna land?

oppskrift: fantasi-fugl etter Susan B. Anderson

garn: Pickles Thin Organic Cotton (plantefarga)

50 gram - 90 m 

fargar: pistasj, vanilje og villrose

(eg brukte ca 20 gram av hovudfargen, 

og ca 5 gram av den andre)
... pluss Isager Højlandsgarn, farge "robins egg" til augene

fyll: ullflor

pinnar: 3 mm (normalt 4 mm)

HOPPANDE GLAD! - happy rabbit

Eeendeleg er påskepinseharen min ferdig!


Altfor tynt garn, altfor mange små deler å sy saman, altfor rar til å kunne vere barselgåve... Alle desse innvendingane gjorde at dette "vesle" prosjektet både varte og rakk, og dermed stengde for all anna strikkande kreativitet. I det førre innlegget mitt kunne det endåtil sjå ut som eg i frustrasjon hadde kompostert den uferdige haren midt oppi påskeliljene, men så gale var det likevel ikkje :-)


Ein sjekk på Wikipedia trøysta meg også med at ein ekte hare går svanger i heile 50 dagar (og ikkje som kaninen, berre i 28-34 dagar), dermed var strikke-tempoet min akkurat som i naturen. Så dét så. Og no er den vesle hareungen her - og eg er så letta og hoppande glad! Sjølv om han kanskje er litt ... rar?


Planen då eg starta var å gi denne haren til eit vårbarn som var ventande. No er guten for lengst fødd, men eg må likevel tyggje litt meir på tanken om denne raringen min er fin nok som barselgåve. Nei, kanskje skal eg seie som Elling (roman-figuren til Ingvar Ambjørnsen) at han ikkje er rar, men heller engelsk "rare", altså sjeldan!

PS: Eg gler meg til jubel-rop og vaiande flagg i morgon. Storstilt feiring passar svært bra, for akkurat på 17. mai fyller nemleg denne bloggen du no les eit halvt år. Hipp, hipp!

oppskrift påskepinsehare: 

"Bunny" frå boka Itty-bitty toys 

av Susan B. Anderson

garn: Pakucho bomull (økologisk og fairtrade) 200 m - 50 gr 

fargar: "Cream Pima" (ca 25 gr) 

og "Avocado" (ca 6 gr)

pinnar: 3 mm (burde vel heller valt 2,5)

fyll: økologisk bomull og ullflor 

(neste gong vil eg berre bruke ull)

oppskrift, dokke-undertrøye: frå boka Brukt på nytt av Kathrine Gregersen

garn: Pickles Thin Organic Cotton 50 gr - 90 meter (brukte 11 gr)

farge: sjøvann

pinnar: 4 mm

PÅSKEMYSTERIET - Who is late for Easter?

- Mamma! Eg finn ikkje påskeegget med all sjokoladen i! 
- Eeh, sjokoladeegget ja... Du veit, mamma har hatt det så travelt i det siste, med jobb og sånt. 
- Jobb? Det er vel ingen som jobbar i påska! Berre påske-haren, han som hoppar rundt med ei korg og legg frå seg sjokoladeegg overalt.
- Eeh, påskeharen ja... Eg trur livet til påskeharen heng i ein temmeleg tynn tråd i år... 
- Ein tynn kvafornoke ??? 
- Ja ... hm... Mammaharen valde ein fin, men altfor tynn tråd då ho skulle strikke, så ho blir visst aldri ferdig med verken øyrer eller spretne labbar til hareguten sin. Og då klarer han ikkje å hoppe rundt og levere påskeegg. Men du! Har du høyrt om pinseharen? Han er veldig treig, men når han først kjem, har han med seg dobbelt så mykje godteri som påskeharen. Eg lovar! 

STRIKKEPINNEKJØT - the secrets of the sheep

Veslejulaftan ... dagen då dei salte, feite saueribbene endeleg skulle hentast inn frå stabburet og leggjast i kaldt vatn  - medan bjørkepinnane låg klare nedst i gryta og venta på dampkokinga neste dag. 


I følgje Wikipedia skal 1,5 millionar nordmenn ete pinnekjøt på julekvelden. Men ikkje her i huset. Ikkje med det skarpe blikket til Silkesauen like ved matbordet! Eg vil heller nytte sjansen til å sjå tilbake på Skapinga av Silkesauen:


Oppskrifta fann eg i boka "Itty-Bitty Toys" av Susan B. Anderson, som sjarmerte med fotoa av eit søtt og uskuldig lam. Men i prosessen hos meg vaks ein meir vaksen og erfaren sau fram under strikkepinnane, og glupsk som denne fyren var, fylte han vommen med alt han fann: 


Eit mislukka smetteskjerf, avklipte føter frå ein pyjamas, ei altfor tova bleiebukse, ein utsliten stillongs - og nokre lengder ullflor. Alt fekk plass i den 14 centimeter breie magen. Difor må eg flire litt kvar gong eg går forbi han, og tenkjer på alt han skjuler. Takka vere Silkesauen fekk eg rydda opp i "kan-verken-kaste-eller-bruke"-lageret mitt på ein herleg måte!


Susan B. Anderson har utvikla artige og enkle oppskrifter på kosedyr, men eg er ikkje så begeistra for nokre av "dill-dall"-løysingane hennar: Ho foreslår sugerør inni føtene for å få dyret til å stå, og "poly pellets" for ein stabil stump, saman med polyester fiberfyll. Eg droppa alt dette, ikkje minst fordi eg vil at Silkesauen skal vere mest muleg trygg og naturleg, også for små hender og munnar. 


>>Ny merknad febr 2011: Eg har berre brukt andre garn-typar enn Anderson foreslår, dvs ein mix av restegarn i passande naturtonar - og spesial-bestilt bouclégarn for at sauen skulle bli krulla i ulla. Det fine med strikka kosedyr er at dei ikkje treng å "passe" i storleik på nokon måte, så bruk gjerne garn du allereie har, berre garn-tjukkelsen stemmer innbyrdes (altså slik at ikkje f eks hovudet blir bittelite og kroppen diger.) Eit råd som også Anderson nemner er å bruke tynnare pinnar enn foreslått for garnet: Elles blir kosedyret lett levjete med tida, og fyllet kan tyte ut gjennom maskene.<<

oppskrift: 
"Lamb" (lam) frå boka Itty-Bitty Toys av Susan Anderson (i min eigen variant)

Oppskrifta oppdaga eg i etterkant også her, gratis på bloggen In Stiches

garn til hovud og føter (= restegarn): 
fargen Enkel latte i Pickles "Alpaca Wool" (25% alpakka, 75% ull - 50 gr = 72 m) dobla med Naturbeige (nr 52) i Gepards "Pura Lana" (100 % økologisk ull - 50 gr =115 m) 

garn til kroppen (= spesial-bestilt): 
Rowans "Purelife British Sheep Breeds bouclé"  (100 gr = 60 m)

garn til brodering av ansikt og klauvar: 
mørkegrønt melert i Du Store Alpakkas "Tynn alpakka"  

til "pannelugg" og "brystull": 
krusa ull festa med hjelp av filtnål (min eigen idé)
>>ny merknad febr. 2011: filtnåla bør vere solid/tjukk: 
mi knakk då eg skulle feste på meir "brystull"! <<

fyll: 
oppklipte baby-ullklede og ullflor

FLYGANDE RESTEGARN - my left over-yarn is flying

Det er vel på tide å presentere det kuletyggis-aktige vesenet som har flaksa rundt her i bloggen sidan opninga for akkurat ei veke sidan. Denne fuglen er eit typisk eksempel på det som skjer i djupet av garnkorga mi for tida: Nøste som er blitt stua vekk under stempelet "håplause" sprett no fram i pur glede! 


Men støvlaget låg lenge tjukt, ja. Denne sukkerty-rosa fargen var nemleg så sjokkarta at eg ikkje våga å strikke noko av det sjølv til dei søtaste baby-prinsessene i vennekretsen. Og det tisse-gule garnet i same kvalitet kom aldri lenger enn å få vere løvemanke på eit karnevals-kostyme. Slik er det når ein bestiller garn via Internett, og forelskar seg i farge-namn som "bringebær" og "gyllengul"...


Men hurra for Internett! På ein sveip gjennom blogg-verda innsåg eg også at garn kan brukast til noko langt meir enn å lage harmoniske og praktiske klesplagg: Dei sprøaste fargane passar nemleg perfekt til pynte- og kosedyr og andre raritetar! Ideen til restegarns-fuglen fekk eg først her, i bloggen Never Not Knitting - Flamingo.


Men sjølve mønsteret, Flamingo - Free Pattern! er det Susan B. Anderson som står bak, forresten den same dama som inspirerte meg til å strikke Silkesauen. Anderson foreslår å putte ein sprettball (!) inn i magen på flamingoen, og brukar piperensarar for å halde hovudet oppe, men eg starta forsiktig og puristisk, berre med rein og mjuk ull. Ein slik fugl er freistande for små hender og munnar, og då vil eg at han skal vere 100% ufarleg. Fuglen min vart ingen flamingo, men meir ein fantasi. Har lyst til å lage fleire i same stil - håplaust vakkert garn i andre fargar ligg og ventar!


What to do with crazy colors, hidden deep in the yarn basket? For a long time I had no answer, but then, thanks to all the nice knitting-blogs, I got inspiration to make toys and funny decorations, such as this little bird. 

oppskrift: "Flamingo" av Susan B. Anderson (men anna stil og farge på nebbet m.a.)

garn: 65% tussah-silke og 35% ull (plantefarga), 50 gr - 150 meter (fuglen veg 28 gr m fyll)

fargar: Himbeer (= bringebær nr 842) og Goldgelb (= gyllengult nr 812)
garn-firma: Pflanzenfärberei Kroll
... og til augene litt Tynn alpakka frå Du store alpakka (mørkegrøn melert = farge nr 146?)

fyll: oppklipte ullklede-restar og litt ullflor

pinnar: strømpepinnar 2,5 mm (normalt til dette garnet: 3-4 mm)